Ερμηνεία της Αποκαλύψεως του Ιωάννου
Καθημερινά ξεδιπλώνονται μπροστά μας εικόνες «αποκαλυπτικές»: η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, τα φρικαλέα εγκλήματα και οι πόλεμοι, ο κίνδυνος να αφανιστεί η ανθρωπότητα από τον πυρηνικό όλεθρο. Όλα αυτά παραπέμπουν αυθόρμητα στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι τί θέλει να πει το επτασφράγιστο αυτό βιβλίο με όλες αυτές τις «αποκαλυπτικές» εικόνες; Ποιος είναι ο σκοπός του συγγραφέα;
Για τον κάθε πιστό, η Αποκάλυψη είναι η επισφράγιση της ελπίδας που μας χαρίζει η ανάσταση του εσταυρωμένου Χριστού, και ομιλεί για μια νέα αρχή μέσα από το τέλος του θανάτου. Γι' αυτό και ο «Ηγαπημένος» μαθητής στην Πάτμο αντίκρισε την έσχατη ημέρα του κόσμου, όχι ως εξολόθρευση, μια κοσμική εκπύρωση ή έναν θανάσιμο κοσμικό χειμώνα αλλά ως την πρώτη ημέρα της καινής κτίσης όλων των πραγμάτων: ιδού καινά ποιώ πάντα. Συνεπώς η χριστιανική εσχατολογία δεν προσανατολίζεται προς κάποια καταστροφικά γεγονότα και τις τέτοιου είδους «αποκαλυπτικές» εικόνες και «τελικές λύσεις», αλλά το «τέλος» της είναι η νέα δημιουργία, η ανακαίνιση των πάντων στο φως της Βασιλείας του Θεού.
Σκοπός της παρούσας έκδοσης είναι να μελετήσουμε το βιβλίο της Αποκάλυψης. Η προσπάθειά μας ίσως χαρακτηριστεί τολμηρή, δεδομένου ότι οι άγιοι Πατέρες απέφευγαν να ασχοληθούν με την Αποκάλυψη, φοβούμενοι την διαστρέβλωσή της από τους αμύητους. [...]